Παρατίθεται απόσπασμα της υπ.αρ. 433/2016 απόφασης του Αρείου Πάγου, δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ.
«…Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 379
και 380 του Κ.Πολ.Δ. συνάγεται, ότι η παράλειψη συμμορφώσεως των
πραγματογνωμόνων προς τις οδηγίες του δικαστηρίου και παρά ταύτα η σύνταξη της
εκθέσεώς τους δεν επιφέρει ακυρότητα, ακόμη και αν υπάρχει βλάβη του διαδίκου,
αφού το δικαστήριο, κατά το άρθρο 387 του ίδιου Κώδικα, εκτιμά ελευθέρως τη
γνωμοδότηση των πραγματογνωμόνων και επομένως έχει την εξουσία να μην της
προσδώσει βαρύτητα και επί πλέον έχει το δικαίωμα, αν το κρίνει σκόπιμο, να
διατάξει, είτε με αίτηση των διαδίκων είτε και αυτεπαγγέλτως, νέα πραγματογνωμοσύνη
ή επανάληψη ή συμπλήρωσή της από τους ιδίους ή άλλους πραγματογνώμονες (Α.Π.
297/2011,1326/2003)...»